งานช่างฝีมือพื้นบ้านดั้งเดิม
หมายถึง ภูมิปัญญา ทักษะฝีมือช่าง การเลือกใช้วัสดุและกลวิธีการสร้างสรรค์ที่แสดงถึงอัตลักษณ์
สะท้อนพัฒนาการทางสังคม และวัฒนธรรมของกลุ่มชน ประกอบด้วยผ้าและผลิตภัณฑ์จากผ้า
เครื่องจักรสาน เครื่องรัก เครื่องปั้นดินเผาเครื่องโลหะเครื่องไม้ เครื่องหนัง
เครื่องประดับ งานศิลปกรรมพื้นบ้านและผลิตภัณฑ์อย่างอื่น
งานประเภทผ้าและผลิตภัณฑ์จากผ้า
งานทอผ้าของชาวภาคเหนือที่มีสีสันและลวดลายวิจิตรงดงาม ประจักษ์พยานของความเพียรพยายาม ความมานะ อดทน สมาธิ และความละเอียดประณีตในจิตใจ ในการทอลวดลายโดยเพิ่มด้ายเส้นพุ่งพิเศษเข้าไปเป็นช่วงๆ แล้วใช้ไม้ หรือขนเม่น หรือนิ้วก้อยเพื่อ "จก" หรือควักเส้นด้ายสีสันต่างๆขึ้นมาบนเส้นยืน ให้เกิดลวดลายตามที่ต้องการ

ผ้าไหมทอเป็นผืนความยาว ๑ วา ชาวผู้ไทยทอขึ้นเพื่อใช้ห่มเฉียงไหล่เป็นผ้าสไบ หรือใช้เป็นผ้าคลุมไหล่คลุมทับชุดพื้นเมืองในงานบุญหรืองานประเพณีสำคัญ ผืนหนึ่งประกอบด้วยลวดลายหลายสิบลายไม่ซ้ำกันซึ่งวิธีการทอแบบดั้งเดิม จะใช้เพียงทักษะและสองมือ โดยไม่ใช้อุปกรณ์อื่นเข้ามาช่วย จึงทำให้แพรวาแต่ล่ะผืนต้องใช้เวลาทอนานนับเดือน

ผ้าทอพื้นถิ่นในจังหวัดตรังมีลวดลายสะท้อนถึงความเชื่อมโยงทาง วัฒนธรรมกับราชสำนักสยาม และเส้นทางการค้าทางทะเล มีทั้งที่ทอเป็นผ้าขาวม้า ผ้าพาดบ่า และผ้าพานช้าง ซึ่งเป็นผ้าผืนยาวที่ผู้ทอเตรียมไว้ใช้ประกอบในพิธีศพของตน

ภาชนะจักสานไม้ไผ่ของชาวภาคเหนือสำหรับใส่ข้าวเหนียวนึ่ง ใช้ดอกผิวไม้ใผ่ย้อมสีมะเกลือ สานสลับกับตอกสีธรรมชาติ เพื่อยกดอกเป็นลวดลายทางด้านนอกขาก่องข้าวทำด้วยไม้สักหูร้อยเชือกทำด้วยหวาย มีรูปทรงและลวดลายหลากหลาย มักใช้ในโอกาสสำคัญของครัวเรือน

ย่านลิเภา เป็นพืชตระกูลเถาวัลย์มีคุณสมบัติ คือ ลำต้นเหนียว สามารถนำมาจักสานเปนภาชนะเครื่องใช้ต่างๆ ได้อย่างงดงาม ทั้งด้วยลวดลายของการจักสานและความงามจากสีธรรมชาติของวัสดุ อาจมีการเสริมส่วนประกอบด้วยเครื่องถมเงิน และถมทอง เพื่อเพิ่มมูลค่าและความงามของเครื่องจักรสานย่านลิเภาให้สูงขึ้น
อ้างอิงจาก http://www.culture.go.th/ichthailand/work01.html

บ๊ะๆๆๆ
ตอบลบ